Buurman mag ik even U auto.

Nooit verwacht dat het zo zou gaan. En dat, terwijl ik toch met veel gebeurtenissen rekening gehouden heb.

Nadat ik mij zelf een andere auto aangeschaft had. Kwamen er jammer genoeg nogal veel onaangename verrassingen naar boven. Het is begonnen met kleine akkefietjes, zoals een steun die afbreekt,water in knipperlicht en nog wat meer van zulke ongein. Maar wat het meest verontrustende was een raar geluid in het motorblok.

Terwijl toch duidelijk was afgesproken in goed vertrouwen,dat dit een degelijke auto zou zijn, waar ik nog jaren plezier van zou hebben. De jaren plezier zijn 3 weken kopzorgen geweest. Het laatste wat de emmer heb over doen laten lopen. Was het moment dat ik naar mijn dochter zou gaan en ik besloot voor alle zekerheid de olie en water wou controleren. Mijn hart zat in mijn keel toen ik het waterbakje voor mijnradiator keek. Wat was dat voor een bruine glimmende drap.

Olie zo zei mijn buurman, ik vermoed dat je een lekke koppakking heb. Ik zou maar niet met deze auto naar brabant rijden. Ik vermoed dat je langs de snelweg stil komt te staan. Daar ging mijn laatste hoop dat ik toch een goede auto had gekocht voor mijn duur gespaarde centen. Daar kwamen de tranen en samen met hun de wanhoop. Wat nu !!!!!
Gelukkig kon ik wel naar mijn dochter, daar ik mijn buurman zijn auto mocht lenen. Maar daar was de rest nog niet mee opgelost.

Na een volgende afspraak met de auto garage. Ondertussen de vierde, was het voor mij gedaan. In de drie weken dat ik in het bezit was van deze auto. Heb ik er voor mij zelf geen meter mee durven te rijden. Enkel alleen maar van en naar de garage. Ik wilde mijn geld terug. Alleen durfde ik daar niet op te hopen.
Maar tot mijn verbazing was de garage toch zo netjes om de auto terug te nemen. Al was het met een klein verlies, daar stond ik dan 45 kilometer van huis en nu ook nog eens zonder auto. Maar wel met een kopzorg minder.

Het is wel vreemd als ik in de ochtend mijn gordijnen open doe. Jaren heb daar mijn oude karretje gestaan en nu een lege plek.
Mijn fiets naast de voordeur, het geen wat ik met man en macht heb geprobeerd te voorkomen, was gebeurd. Ik zit zonder auto en voor in Zeeuws West-Vlaanderen echt een groot probleem. Deze ochtend begint dan ook met de woorden “Buurman mag ik zo even U auto lenen.”

Dagen vraag ik mij zelf af ,of dat ik nog een keer het sprankelende licht en gevoel van verliefd zijn nog eens mee zou maken. Niet dat ik echt zit te wachten op een man,maar gewoon het gevoel,het blijde,het stralende wat verliefd zijn met zich mee brengt. Het gevoel dat de wereld niet zo lelijk is en dat zien door een roze brilletje.

Natuurlijk weet ik ook net zo als elk ander,dat het roze brilletje maar tijdelijk is,maar het lichte gevoel in je buik. Alles is ineens beter en mooier en het vlinderachtige gevoel zo erg ,dat ik mij ineens kan voorstellen hoe het is als je vleugels zou hebben.

Dat zou ik willen,gewoon weer eens verliefd zijn. Verliefd is niet aan leeftijd gebonden. Verliefd zijn terwijl ik dit schrijf krijg ik al het zweverige gevoel over mij. De zomer is aan het ontwaken en met een smachtend hart zet de natuur zich in gang. De blaadjes gaan open de bloesem komt aan de bomen en vogels bouwen nestjes om zich voort te planten.

Wat is de wereld toch mooi,als je verliefd bent.

De vroege Vogels

Het is goed te merken aan de natuur dat het een stuk warmer is dan normaal. En dan praat ik niet alleen over de planten maar vooral over de vogels. Ik strooi al jaren vogelvoer op mijn achterplaatsje en volgens mij zijn de afgelopen jaren al heel wat familie`s van vogels in de omtrek gebleven.

Maar dit jaar kunnen wij daadwerkelijk van vroege vogels spreken. Naast mijn voordeur groeit een plant tegen de gevel met grote stekels. Je zou het een cristendoorn kunnen noemen. Maar dat is een binnenplant,de stekels doen in ieder geval niet voor elkaar onder. Het is nog een erfstuk van de vorige bewoonster.

Eigenlijk zat ik aan het peinzen om de plant te verwijderen omdat de prikkels hem nu niet tot de aangenaamste plant maakt.
Net toen ik er aan wilde beginnen hoorde ik een hoop gekwetter van vogels om mij heen. Even snapte ik er niets van,tot ik een beetje verder keek.

Wat was het geval,midden tussen de stekels zag ik een groot nest in aanbouw. Tot nu toe was er in deze plant nog nooit een nestje geweest. Dan maar even wachten en ja hoor: Nu is het nest af en ik vermoed dat er zelfs al eieren in liggen. Want heel parmant zit er nu een merel te broeden. Ik vind het heel leuk,normaal zitten de vogels bij mij in de sparren en dit is voor de eerste keer dat ik zo open en zo dichtbij een vogeltjes nest heb.

Ineens moest ik denken aan de gezegde: In mei dan leggen alle vogeltjes een ei. Dit was al niet het eerste nest wat ik dit jaar van merels ziet. Bij mijn buur zijn ze zelfs al uit gevlogen. Dat waren dus echte vroege vogels. Het leuke van alles is dat ik dan wel misschien een poes mag hebben. Maar de vogels vinden dat schijnbaar geen probleem. Gelukkig voor mij, de vogels en de poes leven wij in harmonie.

Mijn vriendin en ik.

Laatst heb ik mijn jeugdvriendin weer terug gezien. Eerst is zij bij mij geweest nu ben ik naar Gouda gegaan.
Gouda is ook mijn geboorte plaats maar ik woon er al zo 34 jaar niet meer. Dus naast een leuk uitje was het ook een stukje verleden voor mij.

Mijn vriendin,Marie genaamd heeft een aantal dingen verzonnen om te gaan doen. Een van die dingen was een fietstocht door oud Gouda heen. Het is niet te geloven hoe alles veranderd is,om heel Gouda zijn buitenwijken gebouwd,en door die wijken lopen fietspaden wat vroeger de normale weg was als je Gouda uit ging. Maar ik heb er verschrikkelijk van genoten.

Natuurlijk zijn wij ook bij onze oude school wezen kijken,wat toen nog "De Goudse huishoudschool" heette heeft nu een andere naam. Toen wij daar nog op school zaten mochten wij nog niet eens een lange broek aan. Dus wij lachen om al die oude verhalen en zo kwamen wij op het idee of er nog klasse foto`s zouden zijn uit die tijd.

Jammer genoeg konden wij van ons zelf niets vinden,maar wel zagen wij daar de leraar staan die ons in die tijd engelse les heeft gegeven. Meneer van Dijk de halve school was toen verliefd op hem. Met zijn sport auto. De hele klas dweepte met hem. Wat hebben wij daar nu smakelijk om moeten lachen.

Ik heb ontzettend genoten van deze rondrit,van het huis waar ik ben geboren,tot het laatste waar ik gewerkt heb. Marie heeft mij alles weer laten zien. Het is leuk om te ontdekken dat je nog veel goede herinneringen heb. Juist omdat dat een tijd is waar je eigenlijk nooit meer aan terug denk. Bedankt Marie,dat jij mij heb laten zien dat het verleden ook leuke kanten heeft.

Het volgende deel van mijn leven.

Het is klaar!!!!!! Eindelijk......... Wat heb ik gewerkt deze week,ik kan het haast zelf niet geloven. Mijn tweede handse nieuwe bed staat in elkaar. Hoera,hoera. Voor ik er plaats voor had boven dat wil je niet geloven maar het is gelukt.
Zoals het gezegde zegt EEN OPGERUIMD HUIS ,GEEFT EEN OPGERUIMD HOOFD. Halleluja,wat een ruimte en wat een verschil. Het gekke is dat met de rommel weg te doen,ook de zin is gekomen om door te gaan. voor het eerst hangt er vitrage aan de voorkant boven.
Het licht ,de ruimte ik kan gewoon niet meer stoppen. Moe als een hond.Voldaan zo voldaan ben ik in jaren niet meer geweest.
Het is niet alleen het huis wat er baat bij heb,nee ik zelf,ik heb er het meeste plezier van. Omdat er op eens een gevoel terug is gekomen. Het gevoel van genoegdoening. Het gevoel wat je krijgt als je iets doet waarvan je dacht dat het je nooit zou gaan lukken,
Het gevoel van"Dat heb ik toch maar even gedaan" trots,voor het eerst durf ik weer trots op mij zelf te zijn. Je kan genieten van het werk wat je heb geleverd. De positieve zin die ineens weer aanwezig is. Werkt in grote en kleine dingen door.
Mijn haar is geverfd en zowaar heb ik voor het eerst weer eens 10 min. onder de zonnebank gelegen. Die ik al meer als een jaar geleden,van een verhuizende buurman heb gekregen.
Voor het eerst kijk ik weer in positieve zin naar mij zelf. Zou het bewuste glas dan weer half vol zijn inplaats van leeg. De kijk op de wereld ,naar mensen,gebeurtenissen,zijn zo zwaar als jij het zelf ziet. De op en neer gaande beweging.dat alles uit twee bestaat,de zeven vette en magere jaren. Of de meest duidelijke van allemaal "NA REGEN KOMT ALTIJD ZONNESCHIJN".
Voor hoe lang het er is weet ik niet,dat ik er met volle teugen intens ervan ga genieten!! Dat weet ik wel. Goede morgen wereld,ik wens een ieder een fijne dag toe.

De poes

Omdat Ik nog nooit een poes in mijn bezit gehad heb is de poes die ik nu heb ook gelijk een studie object. Niet dat ik nu van alles op haar uit probeer,ik bewonder en observeer haar gedrag. Het eerste is ontstaan uit de vraag : hoe kwam jij daar toch midden op de weg terecht in de regen? Uit eindelijk heb ik nu ontdek dat het helemaal geen buiten poes is geweest!
Ze kan geen trappen lopen de eerste keer dat ik haar mee naar buiten nam vloog ze een boom in waar ik haar maar weer heel braaf uit gehaald heb. Zo hongerig ze in het begin is geweest,zo moeilijk dat ze nu met eten is.

Het is gewoon een zeer verwende binnen poes die braaf binnenkomt om dan hier op de bak haar behoefte doet en dan weer vrolijk naar buiten gaat.

In de ochtend voer ik mijn vogeltjes eerst,poes moet dan even wachten. Niet dat het veel uitmaakt,want als poes,poes later op de loer ligt lachen alle vogels haar stiekem uit en gaan gewoon door met eten. Tot nu toe heeft ze alleen maar lucht gevangen. Dus echt voor haar eigen eten zorgen kan ze dus niet.Maar kletsen als de beste,hele verhalen. Dan zeg ik tegen haar,och het mooie weer komt er aan en ze heeft al vriend en vijand in de straat. Dus het wordt nog eens een echte buiten poes. Net als nu op dit moment,ik heb net haar bak verschoont ze gaat weer buiten,kom terug binnen en gaat weer netjes op de bak. Heel langzaam begin ik te denken dat zij een zeer verwent poesje is.

Dan zal ze nu aan nieuwe regels moeten wennen,ik ben ten slotte haar dienstmeisje niet. Wat mij opvalt is haar intelligentie,dat een hond naar de televisie kijkt dat heb ik wel eens gezien. Maar een poes? Van de week keek ik een keer naar Animal-planet en op een gegeven moment zag ik de poes ook kijken. Er waren vogels op de t.v. dus ik dacht wat een slimme poes,zo leert ze mooi hoe je vogels moet vangen. Er komen andere beesten en poes blijf gefascineerd naar het beeld kijken. Nu heb ik gemerkt dat ze heel jaloers is op alles wat ik doe. Zelfs als ik door de telefoon duf te praten of mijn kachel op por is mevr. Boos!!!! Dito met televisie kijken.

Dus in de eerste instantie was ik blij maar toen ik naar bed toe wilde gaan en ik de lichten uit wouw doen. Poes in paniek,voor haar waren al deze dieren in huis en nu het licht uit ging vertrouwde ze het helemaal niet meer. Ze begon in de rondte te rennen,normaal mag ik haar niet oppakken maar ik moest toch wat. Dus poes onder mijn arm en naar bed. Slaap zij wel vaker aan het einde van mijn bed,nu wilde ze mee onder het dekbed,dat gaat mij net iets te ver. Ben met de poes en alle lichten aan nog eens door het huis gegaan om te laten zien dat er niets was. Toen ging het gelukkig weer,maar wat een beest,als je nog over een beest kan praten. Gekke Poes,poes hoe ben je toch bij mij terecht gekomen. Of dat het zo moest zijn.

De onverwachte hulp.

De wonderen Zijn de wereld nog lang niet uit!! Wat had ik het mis toen ik dacht dat het goede niet terug zou komen. Helemaal over de zenuwen was ik gisteren,toen ik na het aanschaffen van tweedehands bed mijn sleutels nergens meer kon vinden. Waarschijnlijk had ik ze in de loods van die spullen laten liggen. Hoe vaak ik ook terug daar naar toe belde er werd niet op genomen. Ik kon mijn huis niet in,omdat ik samen met mijn buurman dat bed had gehaald.(zijn auto is groter) Had ik ook geen auto sleutels. Paniek tot en met. Gelukkig kon ik wel in mijn schuur komen zodat daar het bed even kon staan.

Op eens zag ik een glazenwasser in de andere straat. Ik rennen om te vragen of hij via mijn slaapkamerraam naar binnen kon komen. Dat wouw hij wel even snel doen maar er staat nog wel een partytent voor. Goed vast gemaakt jammer genoeg,dat wel. Zo snel mogelijk de tent weg gehaald,kon de glazenwasser binnenkomen. Gelukkig, ik kon mijn huis weer binnen,waar ook reserve sleutels liggen. Maar ik kreeg nog steeds geen gehoor op het adres waar mijn sleutels lagen. Toen heb ik maar een brief geschreven om daar in de bus te gooien en op het moment van vertrek toeterde mijn buur, de sleutels had ik zijn auto kastje gelegd. Iets wat ik normaal nooit doe. Maar wat was ik blij.

Maar voor alles op zijn plek stond(wat ik natuurlijk alleen heb gedaan) was ik wel dood moe. Vrijdag had ik een afspraak met een buddy van de vrienden dienst,maar ik was nog zo moe. Toen ik nog even wilde gaan liggen belde mijn zusje:Huilend begin ik mijn verhaal dat mijn lichaam zo zeer doet,dat ik niemand kan vinden om mij te helpen. Dat ik niet wist hoe ik die slaapkamer leeg moest krijgen. Dat hier in Zeeuws-Vlaanderen geen hulpdiensten voor ouderen zijn. Zo ging het maar door. Toen mijn zusje ophing dacht ik,ik ga maar verschillende instanties aan schrijven of er toch iemand te vinden was die mij kon helpen.

Ik zit net achter mijn computer en wil beginnen te schrijven,toen mijn buddy voor mijn raam stond te zwaaien. Mark is zijn naam,het zou de eerste keer zijn dat wij samen wat zouden ondernemen. Ik zij ben je niet wat vroeg,ik loop nog in mijn pyjama. Nee ik kom even vertellen dat het niet door gaat. Ik blij en vertelde hem waarom,toen zei hij tegen mij:Als wij dat volgende week nu eens samen doen en daarna nog wat gaan drinken. Nu was ik helemaal door het dolle heen zo blij. Zo blij dat ik hem haast wouw zoenen. Wat strikt verboden is natuurlijk,maar zo blij was ik. Wat er een uur daarvoor nog een overkomelijke zaak leek,was in rook opgelost.

Vele mensen hebben mij tot nu toe geholpen om hier een ander bed te krijgen,van een aankoop van een goed matras tot aan het adres voor een ledikant voor het halen en nu voor ruimte om het ook straks daadwerkelijk neer te kunnen zetten. Nog gouw heb ik mijn zusje even gebeld. Gelukkig kunnen zij nu zondag even een kopje koffie komen drinken,zonder dat zij al mijn zorgen aan moeten horen. Wie goed geeft,krijg goed terug. Daar geloof ik echt weer in.