Nooit verwacht dat het zo zou gaan. En dat, terwijl ik toch met veel gebeurtenissen rekening gehouden heb.
Nadat ik mij zelf een andere auto aangeschaft had. Kwamen er jammer genoeg nogal veel onaangename verrassingen naar boven. Het is begonnen met kleine akkefietjes, zoals een steun die afbreekt,water in knipperlicht en nog wat meer van zulke ongein. Maar wat het meest verontrustende was een raar geluid in het motorblok.
Terwijl toch duidelijk was afgesproken in goed vertrouwen,dat dit een degelijke auto zou zijn, waar ik nog jaren plezier van zou hebben. De jaren plezier zijn 3 weken kopzorgen geweest. Het laatste wat de emmer heb over doen laten lopen. Was het moment dat ik naar mijn dochter zou gaan en ik besloot voor alle zekerheid de olie en water wou controleren. Mijn hart zat in mijn keel toen ik het waterbakje voor mijnradiator keek. Wat was dat voor een bruine glimmende drap.
Olie zo zei mijn buurman, ik vermoed dat je een lekke koppakking heb. Ik zou maar niet met deze auto naar brabant rijden. Ik vermoed dat je langs de snelweg stil komt te staan. Daar ging mijn laatste hoop dat ik toch een goede auto had gekocht voor mijn duur gespaarde centen. Daar kwamen de tranen en samen met hun de wanhoop. Wat nu !!!!!
Gelukkig kon ik wel naar mijn dochter, daar ik mijn buurman zijn auto mocht lenen. Maar daar was de rest nog niet mee opgelost.
Na een volgende afspraak met de auto garage. Ondertussen de vierde, was het voor mij gedaan. In de drie weken dat ik in het bezit was van deze auto. Heb ik er voor mij zelf geen meter mee durven te rijden. Enkel alleen maar van en naar de garage. Ik wilde mijn geld terug. Alleen durfde ik daar niet op te hopen.
Maar tot mijn verbazing was de garage toch zo netjes om de auto terug te nemen. Al was het met een klein verlies, daar stond ik dan 45 kilometer van huis en nu ook nog eens zonder auto. Maar wel met een kopzorg minder.
Het is wel vreemd als ik in de ochtend mijn gordijnen open doe. Jaren heb daar mijn oude karretje gestaan en nu een lege plek.
Mijn fiets naast de voordeur, het geen wat ik met man en macht heb geprobeerd te voorkomen, was gebeurd. Ik zit zonder auto en voor in Zeeuws West-Vlaanderen echt een groot probleem. Deze ochtend begint dan ook met de woorden “Buurman mag ik zo even U auto lenen.”
Nadat ik mij zelf een andere auto aangeschaft had. Kwamen er jammer genoeg nogal veel onaangename verrassingen naar boven. Het is begonnen met kleine akkefietjes, zoals een steun die afbreekt,water in knipperlicht en nog wat meer van zulke ongein. Maar wat het meest verontrustende was een raar geluid in het motorblok.
Terwijl toch duidelijk was afgesproken in goed vertrouwen,dat dit een degelijke auto zou zijn, waar ik nog jaren plezier van zou hebben. De jaren plezier zijn 3 weken kopzorgen geweest. Het laatste wat de emmer heb over doen laten lopen. Was het moment dat ik naar mijn dochter zou gaan en ik besloot voor alle zekerheid de olie en water wou controleren. Mijn hart zat in mijn keel toen ik het waterbakje voor mijnradiator keek. Wat was dat voor een bruine glimmende drap.
Olie zo zei mijn buurman, ik vermoed dat je een lekke koppakking heb. Ik zou maar niet met deze auto naar brabant rijden. Ik vermoed dat je langs de snelweg stil komt te staan. Daar ging mijn laatste hoop dat ik toch een goede auto had gekocht voor mijn duur gespaarde centen. Daar kwamen de tranen en samen met hun de wanhoop. Wat nu !!!!!
Gelukkig kon ik wel naar mijn dochter, daar ik mijn buurman zijn auto mocht lenen. Maar daar was de rest nog niet mee opgelost.
Na een volgende afspraak met de auto garage. Ondertussen de vierde, was het voor mij gedaan. In de drie weken dat ik in het bezit was van deze auto. Heb ik er voor mij zelf geen meter mee durven te rijden. Enkel alleen maar van en naar de garage. Ik wilde mijn geld terug. Alleen durfde ik daar niet op te hopen.
Maar tot mijn verbazing was de garage toch zo netjes om de auto terug te nemen. Al was het met een klein verlies, daar stond ik dan 45 kilometer van huis en nu ook nog eens zonder auto. Maar wel met een kopzorg minder.
Het is wel vreemd als ik in de ochtend mijn gordijnen open doe. Jaren heb daar mijn oude karretje gestaan en nu een lege plek.
Mijn fiets naast de voordeur, het geen wat ik met man en macht heb geprobeerd te voorkomen, was gebeurd. Ik zit zonder auto en voor in Zeeuws West-Vlaanderen echt een groot probleem. Deze ochtend begint dan ook met de woorden “Buurman mag ik zo even U auto lenen.”
