De onverwachte hulp.

De wonderen Zijn de wereld nog lang niet uit!! Wat had ik het mis toen ik dacht dat het goede niet terug zou komen. Helemaal over de zenuwen was ik gisteren,toen ik na het aanschaffen van tweedehands bed mijn sleutels nergens meer kon vinden. Waarschijnlijk had ik ze in de loods van die spullen laten liggen. Hoe vaak ik ook terug daar naar toe belde er werd niet op genomen. Ik kon mijn huis niet in,omdat ik samen met mijn buurman dat bed had gehaald.(zijn auto is groter) Had ik ook geen auto sleutels. Paniek tot en met. Gelukkig kon ik wel in mijn schuur komen zodat daar het bed even kon staan.

Op eens zag ik een glazenwasser in de andere straat. Ik rennen om te vragen of hij via mijn slaapkamerraam naar binnen kon komen. Dat wouw hij wel even snel doen maar er staat nog wel een partytent voor. Goed vast gemaakt jammer genoeg,dat wel. Zo snel mogelijk de tent weg gehaald,kon de glazenwasser binnenkomen. Gelukkig, ik kon mijn huis weer binnen,waar ook reserve sleutels liggen. Maar ik kreeg nog steeds geen gehoor op het adres waar mijn sleutels lagen. Toen heb ik maar een brief geschreven om daar in de bus te gooien en op het moment van vertrek toeterde mijn buur, de sleutels had ik zijn auto kastje gelegd. Iets wat ik normaal nooit doe. Maar wat was ik blij.

Maar voor alles op zijn plek stond(wat ik natuurlijk alleen heb gedaan) was ik wel dood moe. Vrijdag had ik een afspraak met een buddy van de vrienden dienst,maar ik was nog zo moe. Toen ik nog even wilde gaan liggen belde mijn zusje:Huilend begin ik mijn verhaal dat mijn lichaam zo zeer doet,dat ik niemand kan vinden om mij te helpen. Dat ik niet wist hoe ik die slaapkamer leeg moest krijgen. Dat hier in Zeeuws-Vlaanderen geen hulpdiensten voor ouderen zijn. Zo ging het maar door. Toen mijn zusje ophing dacht ik,ik ga maar verschillende instanties aan schrijven of er toch iemand te vinden was die mij kon helpen.

Ik zit net achter mijn computer en wil beginnen te schrijven,toen mijn buddy voor mijn raam stond te zwaaien. Mark is zijn naam,het zou de eerste keer zijn dat wij samen wat zouden ondernemen. Ik zij ben je niet wat vroeg,ik loop nog in mijn pyjama. Nee ik kom even vertellen dat het niet door gaat. Ik blij en vertelde hem waarom,toen zei hij tegen mij:Als wij dat volgende week nu eens samen doen en daarna nog wat gaan drinken. Nu was ik helemaal door het dolle heen zo blij. Zo blij dat ik hem haast wouw zoenen. Wat strikt verboden is natuurlijk,maar zo blij was ik. Wat er een uur daarvoor nog een overkomelijke zaak leek,was in rook opgelost.

Vele mensen hebben mij tot nu toe geholpen om hier een ander bed te krijgen,van een aankoop van een goed matras tot aan het adres voor een ledikant voor het halen en nu voor ruimte om het ook straks daadwerkelijk neer te kunnen zetten. Nog gouw heb ik mijn zusje even gebeld. Gelukkig kunnen zij nu zondag even een kopje koffie komen drinken,zonder dat zij al mijn zorgen aan moeten horen. Wie goed geeft,krijg goed terug. Daar geloof ik echt weer in.